بھمانگیں گپانی سرءَ جیڑان، نوشتانکانی نوکیں درچے پہ بلوچی ءِ ھما
وانوکاں کہ دستونک ، سوت ، آزمانک، دپتر ،
رونوشت ءُ رم لچہ ءَ دیمتر وانگ
لوٹ اَنت ۔ اُمیت کن آں اے دْرچ ھم شمارا چوش ’’ شئے پھوال ‘‘ ءَ دوست بیت
۔
دلگوش : بانی ءِ کارست ءَ گوں راستی ءَ سیادی نیست ،ھمے پیم دگہ کارست ءُ کسہ ھم وتساچ اَنت ۔
’’ من زان آں ترا چپس وش بیت ، مرگے ھم بہ یار کباب ئِے کن آں ‘‘
’’ شر _______کسانیں مُرگے کن ئِے ما سئے مردم گیشتر وارت نہ کن اِیں ، لین انچوش ھم رو اَں ءُ کَہ یاں پریج ءَ ھراب بی ۔‘‘ من گوں مُرگی ءَ دروگ بست ، باریں پرچا من گوں آئی ءَ چوش گْوشت نہ کرت کہ’’ منی کر ءَ پہ مزنیں مُرگ ءِ زورگ ءَ زر نیست بلکیں پہ ناکامیں دلے مُرگ ءِ زورگ ءَ اتکگ آں پہ چکاں لاچار بوتگ آں کہ آھانی دل ءَ لوٹ اِتگ ، منی لوگ ءَ پریج نیست اگاں مُرگ سر بہ اِت ، ھمساھگانی لوگ ءَ بران ئِے ۔ ‘‘ ھمساھگ شر اَنت چَہ مئے کسانی ءِ مردماں باز پدی شرتر ، ’’ لیگار پادیں چکاں کئے جلانی تْردگ ءَ کِل اِیت ؟ ‘‘، من مدامگیں رنگ ءَ وت ءَ وت جور جواب کرت۔
من پَیس بک چیٹ کنگ ءَ پھریز کرتگ اَت ، بندات ءَ ایوک پوسٹ کرتگ اَت ءُ لاگ آوٹ بوتگ اِت آں ، پد ءَ کم کم کمنٹس ونت ءُ پسو دات ءُ رند ءَ گوں سنگتاں دروت ءُ دْرھباتی ھیل گیپت۔ بلے وت گوں کس چیٹنگ ءَ پیش نہ کپت آں ۔ میسج کنوک جنکے اَت یا آئی ءَ پہ وت جنکی نامے زرتگ اَت ۔ فیس بک ءَ کس نہ زانت کہ جنکی اکاونٹ راستی ءَ جنکانیگ اَنت یا نہ اَنت ۔ فیس بک منی ھیال ءَ چاھواری ھوٹلے اد ءَ مردم یوک پہ چاہ ورگ ءَ نہ اِت بلکیں گیشتر گوں مردماں گند ءُ گدار ، شھر ءُ کشورانی ھال ءُ ھبرانی گرگ ءَ ۔ اگاں کُنچے ءَ نشتگ ئے داں تب ءِ مردمے مہ گند ئے گوں کس ءَ گپ نہ کن ئے بلئے اگاں کسے سلام بہ دنت اَلیک مہ کن ئے، آ دلرنج بیت پمیشکا من پہ وت راھبندے گچینت کہ ھرکسی اَلیک گرگی اِنت ۔ برے کہ نیٹ سلو بیت ، منی پسو یا پَیس بکی دوستانی سلام من ءَ سر نہ بنت چَہ دومی سلام ءَ پد شگان ءُ گلگ شات بنت ، اے ترس ھم پسو دیگ ءَ پرمائیت ۔
لیپ ٹاپ ءِ دیم ءَ چَہ وت اولی جست اَت چی بہ نویس آں ؟ درانڈیھی ءِ گْرانتریں ناوشی چَہ سیاستکاری ءَ سدگ ءُ بے وس بوگ اِنت ۔ سیاستدان ءِ ھمبستگی آئی ءَ ھاٹیگ دنت پمیشکا مستریں ڈنڈ آئی ءِ درانڈیھ کنگ ءُ چَہ وتی مردماں سندگ اِنت ، بے وسی شومک ءِ ریش ءَ ھیالانی ریشگ ءِ نیمگ ءَ جنزان بیت ، داں وسے روت وتءَ چَہ مرگ ءَ دارگی اِنت ۔اندام نہ مر اِیت ارواہ مر اِیت گیشتر زندگیں جون پہ ارواہءَ گور جوڑ بنت کمتر بالاد ءِ شنگ ءُ تالانی ارواہ ءَ نیست کنت ۔ ھمے ھیال اِنت کہ من ءَ نویسگ ءَ پرمائیت ۔ سوشل میڈیا ءِ تہ ءَ وتی زندگیں ارواہ ءِ زْرمبش ءِ پدّرائی من ءَ کمے تاھیر دنت کہ ارواہ مارتوس اِنت بلے نہ مرتگ ، دم بالا بہ بیت پد ءَ دَمکانی تہ ءَ زندگی کنت ، چار راھانی سر ءَ کندیل ءُ بالو ءِ داستان ءَ کار اِیت ، تہ ءِ درسیں ھبراں کس گوں کس نہ کنت کس نوشتہ ھم نہ کنت ، دودانی بند انی سندگ ءَ ھرکس ترس اِیت راستی تھار ی اِنت ، بیگواھی اِنت بلے ھرکس ایشی ءَ رژن ءُ مرادانی منزل ءِ راہ سرپد بیت ، ارواہ پہ مراد زندگ اَنت ھمدءَ من گوں زمانگ ءَ جیگ پہ جیگ بَہ آں بلے دودانی بندانی سندگ من ءَ ھم ترس اِیت ، بلوچ بوگ ءِ سر ءَ من ھم پھر بند آں بلکیں دل ءَ وش آں کہ منی رنگ چَہ سیاہ پوستاں کمے سبز ءُ رژناہ تر اِنت ، بژن آں کہ من چَہ بلوچانی مستریں ٹکاں پرچا نہ آں ، پھربند آں کہ جھل تر نہ آں ، رنگ سیاھدیم بلے پونز شیپگ اِنت ، منی تہ ءَ اے ھبرانی توم چاگردءَ چنڈ اِتگ اَنتءُھمے ربیدگ اَنت !! _______بلے اگاں منی پیرک چَہ آپریکا ءَ آوار جتگ ءُ مکْوران ءَ بھا بوتگیں ڈاڈایاں بوت اِنت ؟ ، من گوں ھرکس بگل گوات داتگ ءُ گْوشتگ اَت کہ منی پیرک بلوچانی پیرکانی بندگ بوتگ ، من ءَ چَہ تہ ءَ ھمے سکین رس اِیت کہ ھمے دوداں دوست دار کہ میاریگ ءَ بے میار ءُ بزگ ءَ میاریگ کن اَنت ۔ باید من سر ءَ جھل بہ کن آں کہ من ’’ باگار جنگ ‘‘ ءِ پدریچ آں ، ھما جنگ کہ آئی ءِ تہ ءَ مئے پیرکاں بلپتانی ( بلفت ) لاپ پریں جنیانی لاپ تل دات ءُ چک کُشت اَنت ، من ھرچ سیا ہ پوستیں بلوچ ءِ دیم ءَ شرمندگ بِہ باں کہ منی پیرکاں آ داں مدتے وتی بندگ کرتگ اَنت ۔ بلئے دُود ءَ من ءُ آ ھردو ءَ سوج داتگ کہ آشرمندگ بہ بیت ءُ من شَوکار ، من ھم اے راستیاں چیر دیان پَیس بک ءَ چار دروگ گیش کن آں چَہ ایشی ءَ سونامی وَنہ اِ ت ۔
رونوشت ءُ رم لچہ ءَ دیمتر وانگ
لوٹ اَنت ۔ اُمیت کن آں اے دْرچ ھم شمارا چوش ’’ شئے پھوال ‘‘ ءَ دوست بیت
۔دلگوش : بانی ءِ کارست ءَ گوں راستی ءَ سیادی نیست ،ھمے پیم دگہ کارست ءُ کسہ ھم وتساچ اَنت ۔
*********************
مژگ ءَ ھیال شینک بندان اِت اَنت من تیاب ءِ دپ ءَ نشتگ ءُ زند ءِ گْرنچاں
بوجگ ءَ اِت آں ،ھمااَداراں کہ زانتگ اَت رنجور بوگ پہ زند ءَ یاواش کُشیں
زھرے بلکیں مردار کوش کنت زند ماں جون ءِ زندان ءَ سر سر جنت ءُ ساہ نکَ
کُک بلے زند ءِ جنجال پاھند ئِے کن اَنت ءُ بزگ چَہ کنٹ ءِ سیمسر اں بیرو
کنت پمیشکا شادان بوگ زند اِنت ۔ زند کہ مئے چمانی دیم ءَ دُزاپ ءَ تْروپگ
ءَ اِنت بہ یا کہ ایشی ءَ دروگیں مانا دئے اِیں ، گوں وتگڑیں مول ءُ مراداں
بندوک کن اِیں _____________گھتر اِنت وتی بلم ءَ گوں پکندربند داں ترءُ
مانترءَ مہ اڑئے اگاں بلم ءَ چَہ گردن بہ کش ئے یا گوں بستگیں دوداں پینڈ
مہ بَہ ئے داں کجا روئے ؟ راہ اِت ھست کہ برو ئے ؟ ، زند بے دُودِیں
دلوتے نہ اِنت نا کہ کھیردْرنگیں شانتلے بلے دروگ ۔ تیاب ، کککلو ، ملیر ،
کرکینک ءُ کُچک، اے ندارگانی چارگ ءِ چاڑ ءَ دمانے چَہ سرکشی مھتل کرت ،
ندارگ چَہ چماں اندیم بوت اَنت ءُ ھزاراں دْروشم پدّر بوت ۔
گونڈو
ءِ دپ پچ بوت ءُ چر آئی ءَ کیکٹا گونگیں ساھدارے در اَتک کہ دو تگسی
دپ ئِے پر اَت ، ھیالانی چمگ بند بوت ۔ من بِھ چوشیں ساھدار نہ دیستگ اَت ،
وتی زند ءِ سی سال ءِ تہ ءَ بیست سال من ھمے تیاب دپ ءَ گوازینتگ ، راست
اِنت کہ من نا اُوژناک دربرت ناں چرندان ، نا کُککلو ءِ چَہ کل ءَ کشگ ۔
بلے من ءَ تیاب دوست بیت ، مئے کھول ءَ وتی میدگْوشگ ءِ سر ءَ بد کَہ اِت
بلے من چَہ تہ ءَ میدے آں ءُڈن ءَ جٹ ۔ پت ءَ باریں دریا ءِ سر ءَ ستک نہ
اَت یا منی ، من ءَ بِھ جان شودگ ءَ نہ اِشتگ اِت ئِے ،کسانے ءَ تیاب ءِ
روگ پہ من میارے اَت کہ مدام من ءَ سرءَ اَت برے اسکول ءَ تتکگ ءُ تیاب ءَ
شتگ اِت آں برے چَہ مدرسہ ءَ ۔ منی پَشک مدام گار اَت منی سر پر نہ بوتگ
اَت
کہ بوردپہ بوردِیں یدارانی تہ ءَ من وتی پشک کجام یدار ءِ کنجو ءَ چیر داتگ
بلے پت وت اُوژناک گر ءُ سوھوئیں دریاوردے اَت ، وتی ایوتی کسھانی تہءِ
بامرد ۔ ھمے تیابی لُلک ءَ منی ھیالانی بوجیگ چَہ زر ءَ کشت ءُ تیاب ءَ سک
کرت ۔
گُونڈو کہ منی پادانی دیم ءَ سُر اِت گمان کرت جنی ناکنے بیت بلے جنی ناکن
وَ ریک ءِ تہءَ روت نہ کنت ، من چست کرت ءُ چار اِت ۔ جنی ناکنے نہ اَت
ایشی ءِ نام چی اِنت؟ من زرت ءُ میتگ ءِ نیمگ ءَ اَتک آں ۔ گونڈو ءِ تہ ءِ
ساھدار ءِ نام کس ءَ نہ زانت ،بازینے ءَ گْوشت کہ ما چوشیں ساھدار وتی
سرجمیں زند ءَ نہ دیستگ ، بوت کنت اے نوکیں ساھدار اولی رندءَ منی پادانی
چیر ءَ ودی بوتگ یا جنی ناکنے ریک ءَ کپتگ ءُ آئی ءَ پاد رودینتگ داں وت ءَ
ریاماں سر کرت بہ کنت ؟ ؟ ، گمانانی سر تْرک اِت اَنت ءُ گوں پسو اں گیمرت
اَنت ۔
ما زان اِیں کہ چوش بِھ نہ بیت یا دنیگت ھرکس ءَ ھمے دیستگ کہ جنی ناکن ءَ ھزارسالاں ریکانی تہ ءَ چگل بہ دئے پاد نہ رودین اِیت ءُ کُکلو ءِ پیمیں دپ ۔ پہ منی چک باگاڑو ءَ ھم اے ساھدار لیبوکے اَت ، آئی ءَ دیست چَہ گل ءَ سیٹک جت ، میتگ ءِ چک مُچ بوت اَنتءُ داں دیر ءَ گوں نوکیں لیبوک ءَ گوازی اِش کرت۔ باگاڑو ءَ باز ساٹ اِت ، دْرپے ءَ کرت ، دپ بست ءُ آپ مان کرت بلے ساھدارے اَت داں روزرد ءَ پیش مُرت ءُ کس سرپد نہ بوت کہ اے ساھدار اِے بازار ءِ ایوک ھمے لوگ ءِ مردماں دیستگ، ایشی ءِ نام ھم باید من بہ بَست اِنت، بزگ بے نامءَ مُرت ۔
ما زان اِیں کہ چوش بِھ نہ بیت یا دنیگت ھرکس ءَ ھمے دیستگ کہ جنی ناکن ءَ ھزارسالاں ریکانی تہ ءَ چگل بہ دئے پاد نہ رودین اِیت ءُ کُکلو ءِ پیمیں دپ ۔ پہ منی چک باگاڑو ءَ ھم اے ساھدار لیبوکے اَت ، آئی ءَ دیست چَہ گل ءَ سیٹک جت ، میتگ ءِ چک مُچ بوت اَنتءُ داں دیر ءَ گوں نوکیں لیبوک ءَ گوازی اِش کرت۔ باگاڑو ءَ باز ساٹ اِت ، دْرپے ءَ کرت ، دپ بست ءُ آپ مان کرت بلے ساھدارے اَت داں روزرد ءَ پیش مُرت ءُ کس سرپد نہ بوت کہ اے ساھدار اِے بازار ءِ ایوک ھمے لوگ ءِ مردماں دیستگ، ایشی ءِ نام ھم باید من بہ بَست اِنت، بزگ بے نامءَ مُرت ۔
کس ءَ سما نہ کرت کہ من جیڑگ ءَ آں ۔ نھاری ، سبارک ، شام ، سیر بُرّک، چلگ
ءُ چِل دیوانانی سر ھال اِت اَنت ۔ منی چمانی تہ ءَ ھم کس ءَ نوک رُستگیں
ھبر نہ دیست بہ یا کہ من ھم گوں کس ءَ چوش نہ گْوشت کہ نوکیں ساھدارے ودی
بوتگ ، گْوش اَنت پیش ءَ کہ نوکیں ساھدارے ودی بوتگ اَت چَہ آھاں پیش ودی
بوتگیں ساھداراں اے سر ھال ءَ الکاپے ءَ جیڑ اِتگ اَت کہ نوکیں ساھدار پہ ما
تاوان بیت یا درمان ۔
انچوش کہ کسہ کار اَنت روچے روزگار ھست اَت دراج گوشیں ھرے ، ھر تیاب ءِ
دپ ءَ ملور ملور ءَ ترگ ءَ اَت ، ماھیگ ءَ سر کشت ءُ جست کرت : ’’ واجہ
ھر ! تو چوش ملور ملور ترگ ءَ ئے پرچا ؟‘‘
ھر ءَ پسو دات : ’’ من ءَ زیک مشیلاتوس ءَ ھال داتگ کہ ھدا ءَ نوکیں ساھدارے جوڑ کرتگ ۔ ‘‘
’’ گڑا پہ ایشی ءَ توپرچا مُلور ئے ؟ ‘‘
’’ مشیلا گْوش اِیت آ ساھدار نا بال کرت کنت ، نا اُوژناک ، نا آئی ءَ چَنگُل پِر اِنت ، نا دراجیں نیش ، پاد ئِے ھم سْرمب نہ اَنت۔‘‘
’’ گڑا تو وَ گل بہ بَہ ئے کہ تئی پاد سُرمب اَنت ، ترا ماں کوہ ءُ تلاراں دْرپگ ءَ ھچ پرواہ نہ بیت ۔‘‘
’’ جنانی سردارءَ زیک دیوانے لوٹائینتگ اَت ، من ھمود ءَ نشتگ اِت آں یکے ءَ منی نیمگ ءَ دست ٹال کرت ءُ گْوشت کہ مارا چَہ آزمان ءَ ھال رَستگ نوکیں ساھدار ھراں سوار بیت ءُ زمین ءَ گول اِیت ۔‘‘
’’ گڑا وَ اے شمارا بزگ کنت ، زیت کن بروھرمزد پاک ءِ دربار ءَ آہ ءُ زار کن بلکیں پہ تو بزگ ئِے بہ بیت ،ھمے ساھدارءِ پاداں سْرمب بہ کنت ءُ تو چَہ آئی ءِ بار ءَ بہ رک ئے ۔‘‘
’’ من پہ ایشی ءَ مُلور نہ آں پرچا کہ آھانی تہ ءَ یکے ءَ اے ھم گْوشت کہ نوکیں ساھدار دراج گوش ءَ لگام کنت ءُ تاچ اِیت بلے الکاپ کاہ ءُ کدیم ءِے کنت ءُ دوستدار اِیت ۔‘‘
’’ گڑا تو انگت لونس لوجان کرتگ اَنت ، مروچی وتی وشیں گٹ ھم ایر نہ داتگ داں مئے بالاد وشنود بہ بیت ؟ ‘‘
ھر ءَ سارتیں گین ئِے کشتءُ گْوشت : ’’ سنگت گور جان ! من پہ تو رنجیگ آں۔‘‘
’’ پہ من پرچی تو وت گْوشت کہ آ ئیءَ نا بانزل پر اِنت ناں گوش کہ اُوژناک بہ کنت ءُ من وَ زمین ءَ نہ آں کہ آ من ءَ سوار بہ بیت ۔ ‘‘
’’ باریں چی دروگ ءُ چی راست ، گْوش اَنت آ ئی ءِ وراک ماھیگ ءُ دلوت بنت ءُ داں مدتے آ کاہ ءَ دپ نہ جنت ھمیشاں کُش اِیت ءُ لاپ کنت ۔‘‘
گور ءَ ھر ءِ ھبر اِش کرت ، ھمادمان ءَ تیاب یلو داتءُ یکیں گوش ءَ پہ چیر بوگ ءَ کڈو ءِ جھلانکی ءَ شت ۔ھر ءَ ھرچی پُشت ءَ توار جت گور ءَ چک نہ جت انچوش ترند شت کہ پالیگ ءِ ھڈ ئِے ھم پُرشت ءُ پروش بوت اَنت ، دگہ وَ پشَنت ءُ گور یکیں ذات اَنت ۔
*
’’ شام ءَ چپس پچ ‘‘
ھر ءَ پسو دات : ’’ من ءَ زیک مشیلاتوس ءَ ھال داتگ کہ ھدا ءَ نوکیں ساھدارے جوڑ کرتگ ۔ ‘‘
’’ گڑا پہ ایشی ءَ توپرچا مُلور ئے ؟ ‘‘
’’ مشیلا گْوش اِیت آ ساھدار نا بال کرت کنت ، نا اُوژناک ، نا آئی ءَ چَنگُل پِر اِنت ، نا دراجیں نیش ، پاد ئِے ھم سْرمب نہ اَنت۔‘‘
’’ گڑا تو وَ گل بہ بَہ ئے کہ تئی پاد سُرمب اَنت ، ترا ماں کوہ ءُ تلاراں دْرپگ ءَ ھچ پرواہ نہ بیت ۔‘‘
’’ جنانی سردارءَ زیک دیوانے لوٹائینتگ اَت ، من ھمود ءَ نشتگ اِت آں یکے ءَ منی نیمگ ءَ دست ٹال کرت ءُ گْوشت کہ مارا چَہ آزمان ءَ ھال رَستگ نوکیں ساھدار ھراں سوار بیت ءُ زمین ءَ گول اِیت ۔‘‘
’’ گڑا وَ اے شمارا بزگ کنت ، زیت کن بروھرمزد پاک ءِ دربار ءَ آہ ءُ زار کن بلکیں پہ تو بزگ ئِے بہ بیت ،ھمے ساھدارءِ پاداں سْرمب بہ کنت ءُ تو چَہ آئی ءِ بار ءَ بہ رک ئے ۔‘‘
’’ من پہ ایشی ءَ مُلور نہ آں پرچا کہ آھانی تہ ءَ یکے ءَ اے ھم گْوشت کہ نوکیں ساھدار دراج گوش ءَ لگام کنت ءُ تاچ اِیت بلے الکاپ کاہ ءُ کدیم ءِے کنت ءُ دوستدار اِیت ۔‘‘
’’ گڑا تو انگت لونس لوجان کرتگ اَنت ، مروچی وتی وشیں گٹ ھم ایر نہ داتگ داں مئے بالاد وشنود بہ بیت ؟ ‘‘
ھر ءَ سارتیں گین ئِے کشتءُ گْوشت : ’’ سنگت گور جان ! من پہ تو رنجیگ آں۔‘‘
’’ پہ من پرچی تو وت گْوشت کہ آ ئیءَ نا بانزل پر اِنت ناں گوش کہ اُوژناک بہ کنت ءُ من وَ زمین ءَ نہ آں کہ آ من ءَ سوار بہ بیت ۔ ‘‘
’’ باریں چی دروگ ءُ چی راست ، گْوش اَنت آ ئی ءِ وراک ماھیگ ءُ دلوت بنت ءُ داں مدتے آ کاہ ءَ دپ نہ جنت ھمیشاں کُش اِیت ءُ لاپ کنت ۔‘‘
گور ءَ ھر ءِ ھبر اِش کرت ، ھمادمان ءَ تیاب یلو داتءُ یکیں گوش ءَ پہ چیر بوگ ءَ کڈو ءِ جھلانکی ءَ شت ۔ھر ءَ ھرچی پُشت ءَ توار جت گور ءَ چک نہ جت انچوش ترند شت کہ پالیگ ءِ ھڈ ئِے ھم پُرشت ءُ پروش بوت اَنت ، دگہ وَ پشَنت ءُ گور یکیں ذات اَنت ۔
*
’’ شام ءَ چپس پچ ‘‘
’’ من زان آں ترا چپس وش بیت ، مرگے ھم بہ یار کباب ئِے کن آں ‘‘
’’ شر _______کسانیں مُرگے کن ئِے ما سئے مردم گیشتر وارت نہ کن اِیں ، لین انچوش ھم رو اَں ءُ کَہ یاں پریج ءَ ھراب بی ۔‘‘ من گوں مُرگی ءَ دروگ بست ، باریں پرچا من گوں آئی ءَ چوش گْوشت نہ کرت کہ’’ منی کر ءَ پہ مزنیں مُرگ ءِ زورگ ءَ زر نیست بلکیں پہ ناکامیں دلے مُرگ ءِ زورگ ءَ اتکگ آں پہ چکاں لاچار بوتگ آں کہ آھانی دل ءَ لوٹ اِتگ ، منی لوگ ءَ پریج نیست اگاں مُرگ سر بہ اِت ، ھمساھگانی لوگ ءَ بران ئِے ۔ ‘‘ ھمساھگ شر اَنت چَہ مئے کسانی ءِ مردماں باز پدی شرتر ، ’’ لیگار پادیں چکاں کئے جلانی تْردگ ءَ کِل اِیت ؟ ‘‘، من مدامگیں رنگ ءَ وت ءَ وت جور جواب کرت۔
مرگیءَ کْوھنیں ھالے گون اَت :’’ لٹیگانی ھِرّ ءِ سر کمب ءَ گٹ اِت ، آھاں
پہ توجیل سردار جست کرت ، سردار ءَ گوشت کہ سر ءَ ئِے بر اِت ۔ سراِش
بُراِت انگت در نَے اَتک ، پد ءَ گْوشت ئِے کمب ءَ پروش اِت ۔ ‘‘ من آئی ءِ
چمانی تہ ءَ چار اِت دل ءَ گْوشت بہ گْوشان ئِے کہ منی کر ءَ نوکیں ھبرے
ھست بلے من نہ گْوشت ۔ تازی وشکندیں کسہ باریں کئے ءَ بڈ ءَ جت ءُ باھوءِ
سردارانی دیوان ءَ سر کرت ، آھاں زور گیپتگیں ونگ وارت ءُ دست بروتاں مُشت
ءُ گْوشت ’’ لٹیگ ھوڈ اَنت شما بے مٹ ءُ بے دَروَر۔‘‘ سردارانی بَرونک
بُر اِت اَنت ءُ اپس ڈکّال ءَ کشت اَنت بلے ھِرّ ءُ کمب ءِ کسہ ءَ زنک ءُ
بر نہ کرت، من بچکند اِت: ’’ لٹیگ ھوڈ اَں شما بے مٹ ءُ بے دَروَر بلے
بیست کلدار کم کن ءُ ھمے کلدارانی بزار بہ دئے ۔‘ ‘
سبارگ ءَ پد چکانی مات ھمساھگانی سیر ءَ شت ، باگاڑو ءَ ھم وت ءَ پَشت نہ
دات ، اے آر ڈن ءَ در اَتک ، من لیپ ٹاپ آن کرت ۔ فیس بک مدامگیں رنگ ءَ
بیر گوارگ ءَ اَت ،سنگتانی ٹپ ءُ ٹوریں میتانی اَکس ءُ رومست کرتگیں ھیالاں
سر ریچ ۔ من ھم لھتے گاجیل پوسٹ کرت ، چدءُ پیش کہ منِک ساکم بہ بنت چیٹ
بکس ءَ میسجے اَتک ۔
من پَیس بک چیٹ کنگ ءَ پھریز کرتگ اَت ، بندات ءَ ایوک پوسٹ کرتگ اَت ءُ لاگ آوٹ بوتگ اِت آں ، پد ءَ کم کم کمنٹس ونت ءُ پسو دات ءُ رند ءَ گوں سنگتاں دروت ءُ دْرھباتی ھیل گیپت۔ بلے وت گوں کس چیٹنگ ءَ پیش نہ کپت آں ۔ میسج کنوک جنکے اَت یا آئی ءَ پہ وت جنکی نامے زرتگ اَت ۔ فیس بک ءَ کس نہ زانت کہ جنکی اکاونٹ راستی ءَ جنکانیگ اَنت یا نہ اَنت ۔ فیس بک منی ھیال ءَ چاھواری ھوٹلے اد ءَ مردم یوک پہ چاہ ورگ ءَ نہ اِت بلکیں گیشتر گوں مردماں گند ءُ گدار ، شھر ءُ کشورانی ھال ءُ ھبرانی گرگ ءَ ۔ اگاں کُنچے ءَ نشتگ ئے داں تب ءِ مردمے مہ گند ئے گوں کس ءَ گپ نہ کن ئے بلئے اگاں کسے سلام بہ دنت اَلیک مہ کن ئے، آ دلرنج بیت پمیشکا من پہ وت راھبندے گچینت کہ ھرکسی اَلیک گرگی اِنت ۔ برے کہ نیٹ سلو بیت ، منی پسو یا پَیس بکی دوستانی سلام من ءَ سر نہ بنت چَہ دومی سلام ءَ پد شگان ءُ گلگ شات بنت ، اے ترس ھم پسو دیگ ءَ پرمائیت ۔
لیپ ٹاپ ءِ دیم ءَ چَہ وت اولی جست اَت چی بہ نویس آں ؟ درانڈیھی ءِ گْرانتریں ناوشی چَہ سیاستکاری ءَ سدگ ءُ بے وس بوگ اِنت ۔ سیاستدان ءِ ھمبستگی آئی ءَ ھاٹیگ دنت پمیشکا مستریں ڈنڈ آئی ءِ درانڈیھ کنگ ءُ چَہ وتی مردماں سندگ اِنت ، بے وسی شومک ءِ ریش ءَ ھیالانی ریشگ ءِ نیمگ ءَ جنزان بیت ، داں وسے روت وتءَ چَہ مرگ ءَ دارگی اِنت ۔اندام نہ مر اِیت ارواہ مر اِیت گیشتر زندگیں جون پہ ارواہءَ گور جوڑ بنت کمتر بالاد ءِ شنگ ءُ تالانی ارواہ ءَ نیست کنت ۔ ھمے ھیال اِنت کہ من ءَ نویسگ ءَ پرمائیت ۔ سوشل میڈیا ءِ تہ ءَ وتی زندگیں ارواہ ءِ زْرمبش ءِ پدّرائی من ءَ کمے تاھیر دنت کہ ارواہ مارتوس اِنت بلے نہ مرتگ ، دم بالا بہ بیت پد ءَ دَمکانی تہ ءَ زندگی کنت ، چار راھانی سر ءَ کندیل ءُ بالو ءِ داستان ءَ کار اِیت ، تہ ءِ درسیں ھبراں کس گوں کس نہ کنت کس نوشتہ ھم نہ کنت ، دودانی بند انی سندگ ءَ ھرکس ترس اِیت راستی تھار ی اِنت ، بیگواھی اِنت بلے ھرکس ایشی ءَ رژن ءُ مرادانی منزل ءِ راہ سرپد بیت ، ارواہ پہ مراد زندگ اَنت ھمدءَ من گوں زمانگ ءَ جیگ پہ جیگ بَہ آں بلے دودانی بندانی سندگ من ءَ ھم ترس اِیت ، بلوچ بوگ ءِ سر ءَ من ھم پھر بند آں بلکیں دل ءَ وش آں کہ منی رنگ چَہ سیاہ پوستاں کمے سبز ءُ رژناہ تر اِنت ، بژن آں کہ من چَہ بلوچانی مستریں ٹکاں پرچا نہ آں ، پھربند آں کہ جھل تر نہ آں ، رنگ سیاھدیم بلے پونز شیپگ اِنت ، منی تہ ءَ اے ھبرانی توم چاگردءَ چنڈ اِتگ اَنتءُھمے ربیدگ اَنت !! _______بلے اگاں منی پیرک چَہ آپریکا ءَ آوار جتگ ءُ مکْوران ءَ بھا بوتگیں ڈاڈایاں بوت اِنت ؟ ، من گوں ھرکس بگل گوات داتگ ءُ گْوشتگ اَت کہ منی پیرک بلوچانی پیرکانی بندگ بوتگ ، من ءَ چَہ تہ ءَ ھمے سکین رس اِیت کہ ھمے دوداں دوست دار کہ میاریگ ءَ بے میار ءُ بزگ ءَ میاریگ کن اَنت ۔ باید من سر ءَ جھل بہ کن آں کہ من ’’ باگار جنگ ‘‘ ءِ پدریچ آں ، ھما جنگ کہ آئی ءِ تہ ءَ مئے پیرکاں بلپتانی ( بلفت ) لاپ پریں جنیانی لاپ تل دات ءُ چک کُشت اَنت ، من ھرچ سیا ہ پوستیں بلوچ ءِ دیم ءَ شرمندگ بِہ باں کہ منی پیرکاں آ داں مدتے وتی بندگ کرتگ اَنت ۔ بلئے دُود ءَ من ءُ آ ھردو ءَ سوج داتگ کہ آشرمندگ بہ بیت ءُ من شَوکار ، من ھم اے راستیاں چیر دیان پَیس بک ءَ چار دروگ گیش کن آں چَہ ایشی ءَ سونامی وَنہ اِ ت ۔
جیڑ گاں گچین کنان نویسگ ءَ اِ ت آں ھمے میسج اَتک ، یات نہ بیت کہ چد ءُ
پیش منی سر ءَ جنکے ءَ مسیج کرتگ اَت ، من بچکند اِت ءُ آئی ءِ سلام پسو کرت
۔ اے بندات اَت، انچیں سیادی یے ءِ بندات کہ آئی ءِ سر ءَ راستیں جھان ءِ
مردماں باور نہ کنت ، ھما کہ مدام وتی دوستاں گند اَنت ، آھانی کار ءُ
کرداِش دیم ءَ پدّر اَنت ، یک دومی ءَ دیم پہ دیم اھوال گر اَنت ، اے نوکیں
سیادی ءَ وتی دودانی بندگ کنگ لوٹ اَنت ۔ مئے چاگرد نا بانی ءِ چاگرد
اِنت نا منی ءُ نا کہ تئی ۔ اے دود ءُ ربیدگ بزاں دروگ ءِ چاگرد اِنت ،
زندمانی چوش لیبوک ءَ ربیدگانی دست ءَ لیب کنگ ءَ اِنت ، کس ءَ موکل نیست
کہ چَہ وت کارے بہ کنت ،کارمزنیں گپے چَہ وت جیڑگ ءِ سر ءَ ھم بندش اِنت ۔
بلئے انچوش کہ گُونڈو ءِ تہءِ ککلو گونگیں ساھدار راستی یے ، بل کہ کس ءَ نہ
دیستگ تیابدپ ءِ نندوکیں مردم آئی ءِ نام ءَ نہ زان اَنت بلے آھست نوک ودی
بوتگ یا کرنانی کرن ھمے گونڈو یے بڈءَ جتگ ءُ ترگ ءَ اِنت ھمے پیم بانی ،
من گونڈو گونگیں ساھدار ءِ بوگ ءِ سر ءَ کم بانی ءِ اناگتیں ودی بوگ ءِ سر
ءَ گیشتر جیڑ اِت ۔ دوئینانی میان ءَ سیادی اِش اِنت دوئیں چیر ءُ
پراسراریں رنگے ءَ منی دیم ءَ پدّر بوتگ اَنت بلےگستائی اِیش اِنت من وتی
مارشت گونڈو ءَ سر کرت نہ کرت اَنت بلے بانی منی زبان ءُ بیان ءَ سرپد بیت
آئی ءِ گال منی تہ ءَ وشی ءُ ناوشی ءِ ھیال ودی کن اَنت ، آئی ءِ ھستی من
ءَ وتی نزیک ءَ سما بیت ۔
گونڈو ءِ پراسراریں ساھدار چکانی لیبوک اَت ءُ بانی ءِ زندگیں ارواہ گوں من ھمگرنچ اِنت ، گپ جنت ، کند اِیت ، من ءَ سوج دنت ءُ برے برے گوں من مُلور بیت ۔
گونڈو ءِ پراسراریں ساھدار چکانی لیبوک اَت ءُ بانی ءِ زندگیں ارواہ گوں من ھمگرنچ اِنت ، گپ جنت ، کند اِیت ، من ءَ سوج دنت ءُ برے برے گوں من مُلور بیت ۔
زند دپتر ءِ تاک گیش بیان اَنت ءُ بانی منی زند ءِ ساھداریں کارستاں گیش
گوں من ھمگرنچ بیان ۔ پہ آئی ءَ زھیریگ بوگ انچائیں ھبر ے آئی ءِ نَبوَگ ءِ
مارشت ءَ جھان سر ءُ چیر بیت ۔ دو پُریں سالاں کَپِرگ جت ءُ بانی ءِ مھر
مھکم تر بوت ۔ من زانت کہ من آئی ءَ نوشتہ کرت کن آں چَہ شئے پھوال ءَ گیشتر
کہ آئی ءِ ھیالانی ساچگ ءَ من ءَ جھلانکیں زر ءَ گوس کنگی اِنت ، بلئے
بانی ءِ مِھر منی چمانی تہ ءَ دْرپش اَنت ،لاچار آں کہ جار بہ گْوش آں ’ ’
اِشکءُ مُشک چیر نہ بیت ‘‘ ، راست اِنت بانی پر اسراریں رنگے ءَ ودی بوت
ءُ منی زندمانی ءِ بھر جوڑ بوت ۔
لیپ ٹاپ ءِ چارج ھلاس بوگ ءَ اِت اَنت ، باگاڑو دیریں اَتکگ ءُ منی کش ءَ
واب کپتگ اَت ، چَہ دریگانی شم ءَ روچ ءِ بورلی دْرنز تہ ءَ آیگ ءَ اِت
اَنت بزاں بام جلشک اَت ۔ واب گْوش ئے داں ھمینچک ءَ مھتل اَت کہ بانی ماں
منی ھیالاں واب بہ کپ اِیت ءُ آوتی بانز لاں ایر بہ دنت ۔ایشی ءَ پیش کہ
لیپ ٹاپ بند بہ بیت منءَ نوشتانک آسر ءَ رسینگی اَت، کمے گشاد تر کہ باگاڑو
ءِ مات بُست مہ کنت ،گوں من مڑ اِیت کہ سجیں شپ من گوں نویسگ ءَ سھب کرت ۔
بلے من ھیران آں کہ گونڈو ءِ تہ ءِ ساھدار ءِ نام ءَ میتگ ءِ مردم پرچا
نہ زان اَنت ، چوش مہ بیت کہ من وابے دیستگ ؟ ، نوشتانک ءَ من ءَ نہ مر
اِینت ءُ وت ءَ وت آسرے دات ، من پہ لیپ ٹاپ ءِ شٹ ڈاون کنگ ءَ لاچاربوت آں
۔
***
